امید من! دل خدا را نشکن!

امید من!

قرآن که می‌خوانی، به آیاتی می‌رسی که می‌بینی خدای به آن مهربانی، وقتی دلش می‌شکند چقدر عجیب (نامهربانانه) صحبت می‌کند! شاید چیزی که دلش را بدتر از همه می‌شکند، «ناسپاسی» است. اینکه او نعماتش را برایت به کمال برساند و تو آن‌ها را از طرف دیگری بدانی، دلش را می‌شکند… اینکه برای همه سجده کنی و سجده در برابر او را فراموش کنی، دلش را می‌شکند… و بترس از «شرک مخفی» که نمونه‌ای از ناسپاسی است.

امید من! دل خدا را نشکن!

یک دیدگاه برای “امید من! دل خدا را نشکن!”

  1. خدایا؛
    من در کلبه ی حقیرانه خود ،چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری!
    من؛چون تویی را دارم و تو چون خود را نداری….

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.