پـیــرو ; Follower

به مناسبت عید، شاتل لطف کرده است و سرعت اینترنت مشترکین ADSLش را به یک مگابیت رسانده است! یعنی ۸ برابر سرعت عادی من!

حالا سیزده روز فرصت دارم برای دانلود 🙂

سایت‌های دانلود را مرور کردم و قریب به ۲۰۰ گیگابایت اطلاعات را زده‌ام که دانلود شود. که فکر می‌کنم در این سیزده روز نرسم که دانلود کنم. چون تقریباً روزی ۱۰ گیگ دانلود خواهم داشت.

طی این چند سال، شاید ده‌ها ترابایت داده دانلود کرده‌ام، اما جالب است که خیلی از اوقات فرصت نکرده‌ام بنشینم ببینم چه چیزهایی دانلود شده است! بارها شده، یک چیز را چند بار دانلود کرده‌ام!

وقتی سایت‌های دانلود را مرور می‌کنم و مجموعه‌های آموزشی و کتاب‌های الکترونیکی را می‌بینم، اشکم در می‌آید! دلم می‌خواهد سرعتی در حد ترابایت می‌داشتم که در چند ثانیه همه را دانلود می‌کردم و از آن آرزو عجیب‌تر اینکه دلم می‌خواهد یک معجزه‌ای، چیزی، می‌شد که یک دفعه همه آن مجموعه‌ها برود در مغزم! وااای خدای من! چه می‌شد اگر اینطور می‌شد!!

حدس می‌زنم اگر این مطالب برای نسل‌های آینده که احتمالاً مغزهای الکترونیکی با ده‌ها ترابایت داده خواهند داشت بماند و آن‌ها بخوانند، حسابی به آرزوهایم خواهند خندید 🙂 (تو را به خدا نخند! آره، با تو ام! تو که صدها سال بعد داری این مطلب را می‌خوانی! می‌دانم همه اینترنت را در مغز خود جا داده‌ای! نخند!)

خلاصه که این جنون اطلاعات و جنون دانلود، خره‌ای شده است که به جانم افتاده و نمی‌دانم چطور با آن کنار بیایم.