یکی از اشتباهاتی که ممکن است ما انسانها دچارش شویم این است که وقتی با انسانی که در یک زمینه خاص موفق است مواجه میشویم، به مرور او را الگوی خود در همه زمینهها قرار میدهیم.
خودم را که بررسی میکنم، میبینم یکی از دوستانم را که از لحاظ دینی و اخلاقی، کاملاً قبول دارم، الگو قرار دادهام، بعد، به مرور طوری شدهام که حتی خورد و خوراکم را هم با او تطبیق میدهم! (او فلان غذا را میخورد، پس من هم بخورم، او به طور مثال بعد از غذا، آب یا دوغ میخورد، پس من هم بخورم) در حالی که وقتی بیشتر بررسی میکنم، میبینم قرار نیست حالا که او در دین و اخلاق، موفق است، برنامه غذاییاش هم کاملاً درست و قابل الگوبرداری باشد. (هر چند میدانم که کسی که در مسائل دینی الگو باشد، حتی در غذا خوردن هم الگو میشود)
یا مثلاً ممکن است یکی را از لحاظ علمی خیلی قبول داشته باشم. این، نباید باعث شود که من از لحاظ دینی نیز او را الگو قرار دهم! (مگر اینکه از لحاظ دینی نیز قابل الگو شدن باشد)
حدس میزنم «أسوه حسنه» که خداوند برای پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به کار برده است، یعنی ایشان را میتوان در هر زمینهای الگو قرار داد.
به هر حال، چیزی که عیان است این است که ما مجاز نیستیم کسی به جز معصومین را أسوه حسنه قرار دهیم و در همه جهات او را الگو بدانیم.
دوشنبه 1 آگوست 2011 در 12:36 ب.ظ
سلام؛
شخصیت انسان ابعاد مختلفی دارد و شخصیت یک انسان تشکیل شده است از ابعاد درونی، بیرونی، اجتماعی، فردی، اخلاقی، آگاهی و…
طبیعتاً شاید معدود افرادی پیدا شوند که در همه ابعاد اسوه یا الگو باشند. به همین دلیل انسان باید در این جا زنبور صفت عمل کرده و در گلستان بی کران انسانیت گل واژه های وجودی هر یک از ابعاد متعالی را سرلوحه زندگی خود قرار دهد تا عسل شیرین زندگی را که حاصل بیکران شهد گل است بچشد. کما اینکه یک گل خار هم دارد.
روزی برخی صحابه با پیامبر گرامی اسلام که درود خدا براو و خاندانش باد، در جایی متوجه شمشیر زدن ماهرانه شخصی یهودی شدند. یکی از صحابه گفت یا رسول الله چه مهارتی دارد؟ پیامبر فرمودند: مرحبا شما هم شمشیر زدن را از او یاد بگیرید.
یا سخن معروف پیامبر(صلی الله و علیه و آله) در یاد گرفتن علم و دانش ولو به چین.
موفق باشید.