پـیــرو ; Follower

هیأتی که از کودکی محرم‌هایم را آن‌جا بوده‌ام، رئیسی داشت که از آنجا که مؤسس هیأت بود، ریاست هیأت امنا را نیز به عهده داشت. هیچ کس در ابهت و مدیریتش شک نداشت. بسیار قاطعانه و با درایت هیأت به آن عظمت را مدیریت می‌کرد و هیچ مشکلی از نظر اختلافاتی مدیریتی و… وجود نداشت.

تا اینکه متأسفانه ماه گذشته، او مرحوم شد.

بعد از فوت او، تازه اختلافات شروع شد. هر کدام از اعضای هیأت امنا، ساز خود را زدند. یکی قهر کرد و یکی به آن یکی تهمت زد و خلاصه همچنان خبرهایی می‌رسد که این اختلافات دارد به جاهای باریک می‌کشد!

از این نوع اختلافات زیاد دیده‌ام. هر بار که می‌بینم یاد این آیه زیبا می‌افتم:

لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَهٌ إِلا اللَّهُ لَفَسَدَتَا (أنبیا – ۲۲)

[اگر در آن‌ها (آسمان و زمین) خدایی به جز الله می‌بود، مطمئناً هر دو به فساد کشیده می‌شدند]

____
اگر فرصت کنم، باید یک تحقیق اساسی انجام دهم که چرا اسلام به «یگانه بودن خدا» اینقدر تأکید دارد. مثلاً «لا إله إلا الله» بسیار تأکید شده. خواندن سوره «قل هو الله» بسیار تأکید شده. آیه الکرسی و بسیاری دیگر از سوره‌ها و آیاتی که شامل لا إله إلا الله هستند بسیار تأکید شده‌اند.
آیا رد دین مسیحیت که احتمال می‌رفت بزرگ‌ترین دین دنیا شود، هدف اصلی بوده است؟ یا اینکه تأکیدی بوده است بر «توحید» که مهم‌ترین اصل دین اسلام است؟