امید من! بگذار زمان برود

امید من، در برابر گذشت زمان مقاومت مکن. تو قادر نخواهی بود که زمان را متوقف کنی. بخواهی یا نخواهی تا ساعاتی دیگر صبح فردا از راه می رسد و بخواهی یا نخواهی، صبح، شب می شود. بخواهی یا نخواهی، جوان می شوی و بعد، میانسال و کم کم پیر…
تو در کارها، نهایت تلاشت را کن و بگذار زمان نیز کار خود را کند. نگران گذشت آن نباش که همین نگرانی یعنی از دست دادن زمان.

یک دیدگاه برای “امید من! بگذار زمان برود”

  1. حضرت امیر -الهی فدایشان شویم- می فرمان:
    انّ اللیل والنهار یعملان فیک فاعمل فیهما و یأخذان منک فخذ منهما
    شب و روز در تو کار مى کنند تو هم در آنها کار کن؛ از تو مى گیرند پس تو هم از آنها بگیر…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.