امید من!
هر گاه فکر کردی به خاطر آن ناچیز کارها و عباداتت، از خدا طلبکار شده ای، ۲۸مین آیه از سوره انسان را زمزمه کن تا آن قدر در برابرش احساس حقارت کنی که به سجده بیفتی:
نَّحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَ شَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا
(اگر فکر می کنند برای خودشان کسی شده اند، بدانند که) ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان که بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری می‌دهیم!
به چه ات می نازی ای انسان؟ میلیون ها نفر چون تو آمدند و رفتند و خدا هر روز عظیم تر از دیروز خدایی اش را می کند…