آگوست 14 22
امید من،
عزاداری بیش از حد (شنیدن مداحی و رفتن به حس گریه) رخوت و سستی می‌آورد و انرژی‌ات را می‌گیرد (و حال آنکه مؤمن پرانرژی‌ترین انسان است) . شادی بیش از حد غمناک و افسرده‌ات میکند (و حال آنکه مؤمن شادترین انسان است) . خضوع بیش از حد از کیاستت می‌کاهد (و حال آن که: إنٌ المؤمن کَیٌِسٌ) . کیاست زیادی، چهره‌ات را زشت و تو را از جمع فروتنان خارج میکند (و حال آنکه مؤمن خاضع‌ترین است)…
تو را دعوت میکنم به “نظم” و “اعتدال”…
یکشنبه 24 آگوست 2014 در 1:09 ق.ظ
سلام
بسیار زیبا
مخصوصا جمله ی مربوط به خضوع
دوشنبه 25 آگوست 2014 در 6:15 ب.ظ
خیلى قشنگ بود، به قول “من” خصوصا قسمت “خضوعش”.
ولى قبول دارید داشتن همه ى اینا با هم کار راحتی نیست یعنى همون نظم و اعتدالى که شما راجعبش حرف زدین کار هر کسى نیست؟!
در مورد گریه و زارى براى خدا و ائمه و شهدا و مظلومین تا حالا از این زاویه بهش نگاه نکرده بودم که از آدم انرژى مى گیره، فکر مى کردم هر چقدر بیشتر باشه بهتره. شاید با اطمینان بشه گفت نفعش بیشتر از ضررش هست. مثلا شما به همین شهید حجت الله رحیمى که به شهید همت نسل سومى معروف بودند نگاه کنید چقدر اهل روضه و اشک و مداحى و این چیزها بودند. یه کلیپ صوتى ازشون هست که همه رو به روضه و اشک براى معصومین دعوت و سفارش میکنه. و میگه ما هر چه که داریم از همین روضه ها و اشکهاست…هر چه که بخوان به ما بدن همین جا میدن و…
خیلى صحبت هاشون قشنگ و دلنشینه، من هر بار که گوش میدم کلى گریه میکنم…مگه میشه انسان بود و اشک نریخت با شنیدن قصه هاى مظلومان، اصلا بعضى چیزا تو دنیا هست که حتى گریه ام واسش کمه مثل مظلومیت شهدا و صدیقین ،واقعا دیوانه کننده است، آدم اصلا نمیدونه باید چیکار کنه تو اون لحظه ها یه چیزى سخت قلب آدمو فشار میده ، دیوانه وار اشک مى ریزى می لرزى ..هىچ کدوم آرومت نمیکنه انگار…آدم دلش میخواد یه تنه خودش فداى همه مظلومیت هاى مظلومین بشه اما میبینه واقعا خیلى خیلى خیلى…کمه براى اون مظلومیت ها.
اگه گریه خوب نیست پس چرا شهید چمران اشک رو عصاره حیات انسان میدونه و میگه اگر خداى بزرگ محصول عمرم را از من بطلبد اشک را تقدیم خواهم کرد…
علاوه بر گریه هام تو خلوتم جدیدا خیلى هم زودرنج شدم یعنى یکى بهم یه چیز بگه زود گریه ام مى گیره انگار که دنبال بهانه بودم واسه گریه کردن، نمی دونم شاید هم عادت کردم به گریه ، اعتراف میکنم اگه یه روز گریه نکنم اون روز واسم شب نمیشه؛ خودمم کلافه شدم
ناراحت باشم گریه مى کنم، خوشحال باشم بازم گریه مى کنم(اشک شوق)…!
جمعه 29 آگوست 2014 در 3:02 ق.ظ
سلام.
جداً که به به.
استاد یه محصول خاص داشتید تو فروشگاه، یه نرم افزار آموزش زبان اسپانیایی هست. خواستم از قیمتش برام بگید و از روش و اثرش. احتمالاً مزاحم بشم و سفارش بدم.
موفق باشید.
چهارشنبه 3 سپتامبر 2014 در 8:27 ق.ظ
باعرض سلام
اعتدال از پست ترین رذائل اخلاقیست (نقل قوا از آیت الله جوادی آملی)بود…………
ودقیقا نقطه ی مقابل عدل میباشد… چون اعتدال از باب افتعال ومعنای مطاوعه(اثر پذیری) دارد و عدالت را متاثر از آرای مختلف میکند… شما در کوره آهن پزی نیاز به دمای بیش از هزاران درجه دارد و همین دما در سردخانه ها باید به زیر صفر برسد تا جوابگو باشد… هوای معتدل مگه همیشه خوبه؟
اصولا در اسلام ازمیانه روی به( وسطا) تعبیر شده در ایه ی شریفه ی وکذلک جعلناکم امه وسطا… ودر نهج البلاغه خطبه ی همام به اقتصاد تعبیر شده(وملبسهم الاقتصاد) پس اعتدال نمیتونه بار میانه روی رو به دوش بگیره… البته من فقط از لحاظ علمی گفتم…
شنبه 13 سپتامبر 2014 در 6:41 ب.ظ
سلام.حتما استاد این مورد رو در نظر داشتند ولى اون بحثش جداست، چون استاد همیشه میگن: توى دین حد وسط وجود نداره تصمیم خودتونو بگیرید یا مؤمن واقعى باشید یا کافر، چون اسلام براى کسى که مؤمن واقعى نیست بیشتر ضرره.
به قول معروف یا رومى رومى یا زنگى زنگى!