یکی از چیزهای تدریس که هر مدرسی از آن لذت میبرد، دیدن دانشجویان خودش پس از گذشت چند سال است. مثلاً بروی یک سازمان و ببینی دانشجوی خوب تو شده رئیس آن سازمان. معمولاً با دانشجوها در ترمهای آخر قرار میگذارم که اگر رفتید و به جاهای بالا رسیدید، یک ایمیل به من بزنید و بگویید که ما رسیدیم…
مثل این دانشجو که سه چهار سال پیش دورههای MCITP را با من میگذراندند و به آنها گفته بودم اگر مدیر یک شبکه بزرگ شدید به من ایمیل بزنید… و برایم جالب است که بعد از این گذشت چند سال، آن جمله یادش مانده 🙂
به نظرم همین یک جمله، که بگویی «اگر به جاهای بالا رسیدید به من اطلاع دهید»، یک موتور محرکه برای دانشجو است. تمام تلاشش را میکند که به آنجا برسد و زودتر از بقیه آن ایمیل را بزند…
به هر حال، برایم جالب بود و خواستم اینجا ثبتش کنم.
دیدگاههای تازه