پریروز (جمعه) عصر به سرمان زد و با خانواده راه افتادیم ۲۰۰ کیلومتر را رفتیم که در قم در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) نماز مغرب و عشا را بخوانیم و برگردیم!
دیدیم هوا در این زمستان، بهاری است و ما هم که دلمان برای قم تنگ شده…
بعد از نماز تا حاج خانم بخواهد حاجاتش را از خدا بخواهد، گشتی در بازار زدیم.
دیدم یک تنوع در نمازهایم نیاز دارم… بنابراین یک سجاده بسیار بسیار زیبا (و گرانقیمت!!) که انسان نگاه که میکند حال و هوایش عوض میشود خریدم.
در این دو روز دیدم چه کیفی میکنم وقتی روی این سجاده هستم 🙂
انگار کمی نمازهایم روال عادی پیدا کرده بود!
برنامه ریختم که از این به بعد هر از چند گاهی یک تنوع ایجاد کنم! مثلاً در گام بعد میخواهم یک انگشتر فیروزه نقره که در قم قیمت گرفتیم و ۲۳۰ هزار تومان بود را بگیرم. انصافاً قشنگ بود… یک انگشتر جایگزین عقیق هم برای مرحله بعد دیدهام… بعد از آن احتمالاً یک عبا بگیرم که در خانه استفاده کنم… یا مثلاً یک چفیه زیبا… چه حالی میدهد نماز در این حالت!
خلاصه:
امید من! متنوع باش، حتی در عبادت 😉
یکشنبه 27 ژانویه 2013 در 2:42 ب.ظ
امید من مراقب باش !
شیطان همیشه در کمین است و کارش زیبا جلوه دادن است حتی در “عبادت”.
جملات متن بسیار بوی خطر می دهند !
جانماز آیت الله بهجت بسیار بسیار ساده و زیبا (و ارزان قیمت !!) بود.
البته این نظر شخصی منه و شاید در شما صدق نکنه
التماس دعا
یا علی
سهشنبه 29 ژانویه 2013 در 4:11 ب.ظ
از بدیها و خطراتش که بگذریم فکر خوبیه، اینهمه واسه مهمونی ها و مجالس و …شیک و پیک می کنیم ، چه اشکالی داره یه کم هم واسه مهمونی خدا دست به جیب بشیم و خرج کنیم و به خودمون برسیم، تازه این مدل خرج کردن به نظرم بی ریاترینه! چون که توش هیچ چشم و هم چشمی و فخرفروشی نیست.
حالم به هم می خوره از این زمونه که تو این گرونی، زندگی هامون شده فقط فخرفروشی. قدیما یه لباس می خریدن اینقدر می پوشیدن تا پاره شه. تنوع لازمه ی زندگیه ولی بخدا نه اینهمه…
سهشنبه 29 ژانویه 2013 در 8:25 ب.ظ
هر چند تذکر خوبی بود، اما با این نگاه منفی چندان موافق نیستم. حتی تأکیدم بر «گرانقیمت» به این دلیل بود که انسان در راه عبادت تا جا داره خرج کنه…
ما روایات مختلفی داریم که نشون اسلام موافق زیبا بودن محیط عبادت هست:
خذوا زینتکم عند کل مسجد (موقع رفتن به هر مسجدی زینتهاتون رو با خودتون بردارید… (حالا بماند که در تفسیر گفتهاند منظور از زینت میتونه فرزندان باشه)
یا:
خرج عطر پیامبر از مخارج دیگهش بیشتر بوده.
یا:
تأکید زیاد به داشتن انگشتر (حتی یکی از نشانههای مؤمن، انگشتر عقیق به دست داشتنه)
در کل صحبتهام همین آیات و روایات بود.
ضمن اینکه آیت الله بهجت هم اگر دقت کرده باشید یک سجاده داشت که همیشه با خودش میبرد و میآورد. کسی نمیتونه بگه لابد به سجادهش دل بسته بود!!
از اینها گذشته، بعد از خوندن این نظر به این فکر میکردم که مثلاً شیطان میخواد چطور از این راه نفوذ پیدا کنه؟ (اگر شد در مورد این بیشتر توضیح بدید)
چهارشنبه 30 ژانویه 2013 در 2:34 ب.ظ
به نظر من هم یه جای خاص همیشه نماز خوندن یا با یک سجاده خاص همیشه نماز خوندن نشونه ی دل بستن به اون چیز نمی تونه باشه.
چند روز پیش دقیقا یادم نیست برنامه ی سمت خدا بود یا آفتاب شرقی که برای تمرکز بیشتر و جلوگیری از حواس پرتی در نماز توضیح می داد که هر چه مکان نماز ساده تر و خالی از عکس و تابلو و تزئینات حتی اگر منقش به نام های ائمه که ممکنه حواس ما رو پرت کنه، باشه، بهتره . در کل گفت نماز خواندن در این محیط ها مکروه هست.
شاید یه وقت نقش و نگارها یا نوشته های به کار رفته سجاده هم حواس ما رو پرت کنه و یکی از راه های نفوذ شیطان موقع نماز این باشه…