سپتامبر 14 07
از آن همه علاقه در دوران نوجوانی برای خطاطی، برایم چهار تا ماژیک مخصوص خطاطی باقی مانده که هر وقت می‌خواهم آرام شوم یک برگه برمی‌دارم و یکی دو جمله خط روی آن می‌نویسم. بماند که همین چند جمله نوشتن هم ماه‌هاست که کنار گذاشته بودم.
جمعه‌ها عصر انگار فقط خطاطی است که انسان را آرام می‌کند!
بدون تمرین و یک دفعه، این را نوشتم… به جز خط اول و «علی»ها، بقیه به دلم نشست! به خودم امیدوار شدم!
از بچکی با «ع» مشکل داشته‌ام! البته همه خطاط‌ها می‌دانند که «ع» و ترکیباتش از سخت‌ترین مباحث خط است. مرد می‌خواهد «علی» را آن‌طور که باید، بنویسد!
خیلی دلم می‌خواهد موقعیتش پیش بیاید و بروم خطاطی را ادامه بدهم! خدایا قسمت کن…
دیدگاه‌های تازه