به خواب هم نمى دیدم که یک روز در حالى وبلاگ نویسى کنم که دو قدمى ام دریا نشسته باشد!
چقدر زیباست…
از خودش زیباتر، صدایش است!
باید باشید و ببینیدش…
بین الطلوعین دومین روز سال است و همه خوابند جز من و دریا و من شک ندارم که خدا هم اینجاست…
و عنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو و یعلم ما فی البر و البحر…
پرش به محتوا
یادداشتهای حمید رضا نیرومند
سلااام
واقعا زیباست میفهمم ،صداش بی نظیــــــــــــره،نمیشه چیزی گفت فقط میدونم که احساستون لحظه ی نوشتن چقدر قشنگ بوده وخاص.وجود خدارو خیلی راحت میشه احساس کرد 🙂 .