امید من!
جهنم میرویم نه به این خاطر که در این دنیا خوش بودیم! بلکه به این خاطر که چرا در این دنیا بیشتر خوش نبودیم و بیشتر لذت نبردیم!؟
اللهم ارزقنا حلاوه الایمان…
امید من!
جهنم میرویم نه به این خاطر که در این دنیا خوش بودیم! بلکه به این خاطر که چرا در این دنیا بیشتر خوش نبودیم و بیشتر لذت نبردیم!؟
اللهم ارزقنا حلاوه الایمان…
الهى! گاهى که به سمت آسمان “الهى شکر” مى گویم، “ناخواسته” نگاهم به ماه مى افتد! یک وقت فکرهاى بد نکنى!؟
اگر از من بپرسند دین و عقیده چیست، خواهم گفت:
عقیده آن چیزیست که مى تواند باعث شود دلت براى سوختن گربه اى بسوزد و یا دلت براى سوزاندن انسانى نسوزد!
امید من!
یادت باشد گاهى باغبان شاخه هاى درخت محبوبش را مى برد تا او بیشتر قد بکشد…
یکی از افاغنه که سالها در ساوه زندگی میکرد و در کلاسهای من هم شرکت کرده بود، چند ماه پیش به خاطر قوانین ایران، مجبور شد که به کشورش برگردد. در این مدت از او خبر نداشتم تا اینکه امروز ایمیلی از او دریافت کردم:
سلام اینجا هرروزجنگ هرروزانتحاری هرروز کشته اینجا وضعیت امنیتی خوبی ندارد سلاح مثل اب خوردن تو دست همه است..
نمیدانم افغانستان بالاخره کی روی خوش را خواهد دید؟
کی شاهد خواهیم بود که رهبری مثل امام خمینی و امام خامنهای بیاید و بتواند سنی و شیعه را این چنین مهربان در کنار هم قرار دهد؟ کی مذهبیهای دنیا (چه مسلمان، چه یهودی، چه مسیحی، چه بودایی و …) دست از تعصب بیجا بر میدارند؟
دیشب که این ویدئو اعصابم را حسابی به هم ریخت:
مستندی در مورد مظلومیت مردم میانمار
و امروز هم که این ایمیل! 🙁
دیدگاههای تازه