اولین چلیپای عمرم!!

خطاطی‌های من هیچ دیدگاه »

این هم اینجا باشد، بعداً لازم می‌شود!

هفته قبل خواهر کوچک گفت کم‌کم برو برای ممتازی امتحان بده. گفتم بگذار یک چلیپا بنویسم ببینم راست می‌گوید که آماده شده‌ام!؟ به عنوان اولین چلیپا و بدون هیچ نوع تمرینی روی این ابیات، ظاهراً بدک نیست! هر چند اگر شهامت اصلاحات را می‌داشتم یک بهبودهایی رویش می‌دادم!

قربان این پنج‌تن بروم که هر وقت کاری با نام و یادشان آغاز شود، قطعاً برکت می‌یابد… عمداً گشتم یک سرمشق با این نام‌ها پیدا کردم چون مطمئن بودم نمی‌گذارند خاطره بد از نامشان به جا بماند

آپدیت: این هم دومین چلیپای عمرم (یک شب پس از بالایی):

‫بَلَغَ العُلیٰ بِکمالِه … کَشَفَ الدُّجیٰ بِجمالِه // حَسُنَت جمیعُ خِصالِه … صَلّوا علیه و آله‬

ای تو افلاطون و جالینوس ما…

خطاطی‌های من هیچ دیدگاه »

چقدر این مصراع که سرآغاز مثنوی معنوی (در مدح خدا) است زیباست.

متن کامل شعر را ببینید

 

این خط را به‌خصوص برای این گذاشتم که یک نشانه‌های خوبی از پیشرفت، به خصوص در دوایر آن دیده می‌شود.

امید من، قدر دردهای زایمان را بدان…

امید نامه ۲ دیدگاه »

امید من، هر دردی نوید یک زایش دارد! قدر دردها را بدان و صبور باشد که کمی بعد نوزادی در راه است…

ــــــــــــــــــــ

چقدر عجیب است! امروز بررسی می‌کردم، دیدم انسان هر تحفه‌ای که به دست می‌آورد، قبلش یک بحران شدید و غیرمعمول را در جسم و روحش تجربه می‌کند! خیلی جالب شد…

Powered by WordPress
خروجی نوشته‌ها خروجی دیدگاه‌ها