امید من،
به مرور که بزرگتر می شوی، عقلت کامل تر می شود و از گناهان گذشته ات نه تنها توبه که تعجب می کنی!! من بودم که چنان کردم؟
گیریم که توبه ات هم قبول افتاد، اما چه می کنی با شرم آن!؟ چه می کنی با آنچه به خاطر آن گناهان از دست داده ای!؟
امید من،
توبه به معنی Undo کردن نیست بلکه به معنی Pause کردن عذاب ها و مصیبت هایی که قرار بود از این پس Play شود است.
پرش به محتوا
یادداشتهای حمید رضا نیرومند
دوباره زدی تو کار کس شعر؟چی می گی الاغ؟
از دوستان بابت تأیید این نظر عذرخواهی می‌کنم اما واقعاً سوژه به‌موقع و جالبی بود… تصور کنید این شخص یه روزی عقلش کامل‌تر بشه و از این نظرش پشیمون بشه. اما چه میکنه با احساس شرمش؟
کلی خندیدم…
به چی؟!به اینکه بعضی کاراتون خیلی به جاااست!!
چقدر دوست داشتم این پست رو!ولی توبه یعنی delete !منتها این شرمه که نه undo میشه نه delete فقط همینجوری paste میشه رو وجدانمون !
شأن وبلاگ‌ت نیست… کنار این همه آیه و روایت… لااقل بعضی کلمات‌ش رو شطرنجی می‌کردی… حالمان بد شد!
با اینکه میدونم تایید نمیکنن ولی واسه خودتون میگم
قضیه به این راحتی نیست
گاهی خود خدا توی یه چیزایی دست میبره
حضرت علی میفرماید “عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم”
گاهی آدم یه کاری اشتباهی میکنه بعدش میگه واقعا من اینکارو کردم
آقای پناهیان توی سخنرانی هاشون در مورد جبر و اختیار مفصل توضیح دادن
عالی بود…. .