امید من،
اگر طلبه شدی و قرار شد جایی سخنرانی کنی، نکند فکر کنی «خواندن متن عربی آیات و روایات فایده ندارد چون مردم که متوجه نمی‌شوند» که این اشتباه بزرگی‌ست. فراموش نکن که این، نوعی اعتمادسازی است. سعی کن متن عربی را بخوانی و کلمه به کلمه مردم را تشویق به ترجمه کنی و با کمک آن‌ها معنی آیات و روایات را به دست آوری. حالا این شبهه از ذهنشان بیرون خواهد رفت که نکند او این‌ها را خودش می‌گوید یا از جایی نامعتبر…
به خصوص، هنگام «مقتل‌خوانی» قطعاً متن عربی مقاتل را بخوان و ترجمه کن که اشک‌آورتر از این نوع روضه ندیده‌ام.
تلاش کن که منابعت هر چه نزدیک‌تر به زمان وقوع حادثه باشد.
فراموش نکن که در ذهن بسیاری از مردم به خاطر روضه‌های تخیلی که بر اساس خواب‌های مردم شک گرفته است، کمی مشکوک و مبهم شده است و هیچ چیز مانند «خواندن از روی منابع اصیل» این ذهن‌ها را بازسازی نمی‌کند.
سه‌شنبه 8 جولای 2014 در 1:34 ق.ظ
مهندس کارهات چرا برعکس شده؟!
“رطب خورده منع رطب کی کند”
حالا این حرف تو شده:”رطب نخورده،سفارش رطب خوردن کی کند!”
اگه میخوای یه حرفی که میزنی تاثیرگذار باشه،باید حداقل خودت تا حد توان به اون حرفت عمل کنی.با توجه به مطالبت اینو متوجه شدم که شما طلبه نیستید و فقط دوست دارید که طلبه باشید!
خیلی فاصله هست بین چیزی که شما به عنوان مخاطب درباره ی روضه میگید و کسی که داره روضه میخونه،پس فکرنکنم همین گفتن این حرف که چه بکن و چه نکن،درست باشد.
با احترام.