اکنون که می نویسم، اشک می ریزم. می دانی چرا؟
– دارم والیبال ایران و صربستان را می بینم، چه پیروزی ارزشمندی. دیشب هم بازی جانانه آن ها مقابل لهستان را دیدم.
– امروز ایران برای اولین بار قهرمان کشتی فرنگی هم شد.
– چهره های مظلوم و پاک جوانان ورزشکارمان را می بینم که حتی اگر شکست بخورند، چهره شان شاد و شاداب است و چهره های هفت خط جوانان کشورهای دیگر که غرق در انواع گناه اند و حتی وقتی پیروز می شوند، یک غمی در چهره شان هست (و خدا می داند آن ها که این مظلوم ها را اینطور کرده اند چه عذابی خواهند کشید!؟)
– این افتخارات و این جایگاه غرور آفرین کشورمان که بدون اغماض در برابر حق و حقیقت دارد پیش می رود را می بینم.
– امروز برای خرید کفش در شهر گشتی زدم، الحمد لله از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در آرامشی مثال زدنی در بازار فروخته می شود.
– بچه ها را می بینم که شادند و پدرها و مادرها که به شادی فرزندانشان دلخوش اند.
– کشورهای دیگر را می بینم که هر کجا ذره ای از خطوط اسلام شیعی پا را فراتر گذاشته اند، مشمول “معیشتاً ضنکاً” شده اند.
این ها اشک شوق ندارد؟
احساس می کنم ما می توانیم (و باید) الگو شویم.
خدا را شکر بعد از سی سال انواع بلا که شیاطین بر سر این کشور آوردند، حالا فرصتی دست داده تا در آرامش به کارمان برسیم و شیطان می داند که اگر به ما فرصت دهد دنیا را فتح می کنیم.
هر چند که دل نگرانم… این روزها شیاطین نقشه هایی در سر دارند… چه کسی است که باور کند داعش که رفتارش نشان می دهد که اصولاً برای کشته شدن آمده، “صورت بپوشاند” و در فیلمی با کیفیتی عالی و “هالیوودی” سر از اسیران آمریکایی و انگلیسی ببرد!؟
خداوند این آرامش را با ظهور آن منتظَر ادامه دار کند…
یکشنبه 14 سپتامبر 2014 در 1:50 ب.ظ
گفتی به عموی خود ارادت داری / این بار قسم به دست عباس بیا…
یا باب الحوائج
دوشنبه 15 سپتامبر 2014 در 10:26 ق.ظ
سلام مهندس جان
انصافا امنیت ایران توی جهان مثال زدنیه.
مدتی که اسپانیا بودم فهمیدم که جدا توی بهشت زندگی میکنیم و خبر نداریم
شب ها اونجا خیلی امنیت کمه.از دزدی ها که بگذریم ،نمیشه از ادمای مستی که شب ها توی شهر نعره میزنن گذشت
من که یه شب هم جرات نکردم بزنم بیرون.از بس نعره میزنن و سر وصدا میکردن
دزدی هم که مثل نقل و نباته.توی بارسلونا کیف رفیقم رو زدن.از نوت بوک و موبایل بگیر تا پاسپورت.همش پرید
پلیس هم یه لبخند بهمون هدیه داد و گفت به سلامت!
یاعلی مددی
سه‌شنبه 16 سپتامبر 2014 در 5:26 ق.ظ
سلام استاد
البته خدارو شکر. امنیت نعمت بزرگیه.
ولی خود ما با اسلام شیعی زمین تا آسمون فاصلمونه…
تا الگو شدن خیلی مونده… ما هنوز که هنوزه به جز نفت درآمد درست و حسابی نداره کشورمون…
سه‌شنبه 16 سپتامبر 2014 در 5:28 ق.ظ
اگر ما شیعۀ درست و حسابی بودیم، باید الان فضای کسب و کار و میزان کار مفید در کشور ما اول جهان بود….لزوماً هم هر کی از اون ور میاد غرق در گناه نیست و هر کی اینوره، پاک و معصوم. چهره هم معیار هیچ چیز نیست… ولی شکی نیست که به ایرانی بودنم افتخار می کنم و هیچ کجا رو برای زندگی غیر اینجا انتخاب نمی کنم. بحث سر اینه که خیلی مسائل هست که از ما بعیده… شما شادی رو دیدید، اون طرفتر کارتن خوابی و … هم هست و آدم هایی غمگین. این وضع کشوری که انقلاب اسلامی شیعی داشته نیست….