امید من! آب باش…

الهی نامه من دیدگاهتان را بیان کنید

امید من!

از آب رسم بندگی آموز… خود را (هر چند، آلوده،) در معرض نور قرار ده، کمی نیز خودت را سبک کن، آن‌گاه به آسمان خواهی رفت و پاک خواهی شد… اگر دوباره نزول یافتی و آلوده شدی، ناامید مشو، فراموش نکن که هر گاه خودت را در معرض آن نور قرار دهی آسمانی خواهی شد…

۴ پاسخ به “امید من! آب باش…”

  1. سجاد گقت:

    زیبا بود…

  2. افتاب گقت:

    بله
    دریا باش … که لحظه ای ارام نمیگیرد که مبادا مرداب گونه شود…
    دریا باش که دل نگران و مراقب کویر هم هست
    دریا باش که اغوشش به روی جویبارها و چشمه ها باز است …
    کلا دریا باشه ادم ، بهترتر هست

  3. روژ گقت:

    واقعا زیبا بود بااجازه پیامش میکنم وبه اونایی که دوستشون دارم ……….اجازه هست؟

  4. sadeh گقت:

    مؤمن واقعی گناه نمی کند یا خیلی زود توبه و استغفار می کند. (از کتاب تا قیام قائم)

دیدگاهتان را بیان کنید

*

Powered by WordPress
خروجی نوشته‌ها خروجی دیدگاه‌ها