فروردین ۹۳ ۰۴
مدت‌هاست که دنبال یک فرصت می‌گشتم که بنشینم این سه جمله را روی یک کاغذ طرح قدیمی که با این ترفند ساخته می‌شود با نرم افزار میرعماد بنویسم و به دیوار مقابلم بزنم…
بد نیست انسان دائم این جملات را با خود تکرار کند…
اگر خواستید، فایل فتوشاپی این نوشته را از اینجا دانلود کنید.
پنج شنبه ۷ فروردین ۱۳۹۳ در ۲:۰۴ ق.ظ
«ای عبد خدا… ای بنده… تو می‌توانستی و می‌توانی و باید بهتر از این باشی…»
به جای روح اومانیستی عبارت بالا، یک رنگ توحیدی می‌گیره شاید…
از طرفی یک پارادوکس عمیق ایجاد می‌شه… اعتراف به ضعیفی در عین اتصال به قوی‌ترین عالم… یعنی ای عبد به نهایت توانستن وصل شو! تا بشوی کن فیکون!!
در ضمن اینکه از غرور آدم رو دور می‌کنه… یعنی همه قوی‌ترین و بهترین می‌تونن باشن… من با بقیه فرقی ندارم… همه بنده خدا هستن
همیشه با این تیپ جملات تاکیدی مشکل داشتم، دست خودم نیست!
پنج شنبه ۷ فروردین ۱۳۹۳ در ۶:۵۱ ق.ظ
سلام
کاش عکس چایی هم توی فایل اصلی میذاشتید که بتونیم برای طرح های دیگه استفاده کنیم
پنج شنبه ۷ فروردین ۱۳۹۳ در ۸:۴۸ ب.ظ
اتفاقاً قشنگیش به اینه که اول ازش دنیا برداشت بشه و بعد بفهمی منظور اصلیش چیز دیگه بوده…
(کلاً تلاشم در این چند سال این بوده که از علاقه انسانها به دنیا -مثلاً زبان انگلیسی- یک سوء استفاده کنم و کم کم متوجهشون کنم به < من له الدنیا و الاخره> )