یکی از سخت‌ترین امتحانات در دوران جوانی شاید امتحان با پدر و مادر باشد و چقدر پیروزی در این امتحان مشکل است!
انسان به خصوص با مادرش خودمانی می‌شود و او هم که فرزند هر بلایی سرش بیاورد، باز می‌گوید: «آه، دست پسرم یافت خراش…وای، پای پسرم خورد به سنگ»…
دنبال یک دعا برای مهربان‌تر شدن با مادر می‌گشتم که از قضا امروز رسیدم به صفحه ۲۳۰ مفاتیح الحیاه.
دعای ۲۴ صحیفه سجادیه وحشتناک، زیباست! از آن‌هاست که باید پرینت بگیرم و به دیوار بزنم:
فقط جمله اول این عکس اگر مستجاب شود تمام است! ما زیادی با پدر و مادرمان خودمانی شده‌ایم!
دعای کامل:
خدا خیرت بده
چندوقتیه منم عجیب تو نخ مقام پدر و مادرم و تو این زمینه چیزهای جالبی دستگیرم شده، خیلی حرفا هست…حالا شاید بعداً اینجا نوشتم…
برای پدرم گریه میکنم که پدرومادرشو از دست داده