میدانی؟ از وقتی آیه «تلک الایام نداولها بین الناس…» را مورد توجه قرار دادهام (که میگوید ایام خوب و بد را بین مردم به نوبت میچرخانیم)، هر وقت حالم به آن شارژی همیشگی نیست، با خودم میگویم:
حالم خوب نیست اما خدا را شکر که الان نوبت خوب بودنِ حالِ یک نفر دیگر در این عالم است! خدا را شکر که او الان حالش خوش است.
باور کن از فکر کردن به خوشی او، حال من هم خوب و خوش میشود… یک لبخند میزنم و از حال بدم لذت میبرم 🙂
خیلی دیدگاه قشنگی دارید.
نمونه بارز عمل به حدیث”هر آنچه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند…”
احسنت…